Niektóre połączenia w ekosystemach łąkowych kryją ciekawe i złożone historie. Jednym z nich jest połączenie motyli modrzasków z kwiatem krwiściągiem i mrówkami.
Modrzasek nausitous żyje, jak sama nazwa wskazuje, na wilgotnych łąkach. Do jego istnienia konieczne jest, aby krwiściągi rosły w bezpośrednim sąsiedztwie. Dorosłe motyle i ich gąsienice żywią się tymi roślinami. Dorosłe motyle żyją tylko kilka dni, w lipcu i sierpniu. W ich trakcie muszą mieć czas na rozmnożenie się i złożenie jaj – i to gdzie indziej, niż na krwiściągi. Tutaj z jaj wylęgają się gąsienice, które żerują na roślinie żywicielskiej przez dwa do trzech tygodni, zanim opadną na ziemię. To, co pozornie powinno oznaczać pewną śmierć dla stosunkowo bezbronnej gąsienicy, jest w rzeczywistości tylko kolejną subtelną częścią jej cyklu życiowego.
Modrzaski nausitous potrzebują miejsca z bardziej suchą glebą na podmokłych łąkach, na których żyją mrówki. Gąsienica czeka na nich na ziemi. Aby aktywnie je wabić, wydziela substancje podobne do mrówczych feromonów. Muszą mieć naprawdę dużo szczęścia, bo kłujące mrówki nie oddalają się od mrowiska dalej niż na kilka metrów. Wiele gąsienic nie doczeka się mrówek lub są zabierane do gniazd przez inne gatunki i tam giną, ale jeśli im się poszczęści, robotnice mrówek kłujących je znajdują i zabierają do gniazda. Tam karmią je mrówki, chociaż gąsienice nadużywają gościnności gospodarzy i zjadają ich larwy i kokony. W następnym roku z gąsienicy staje się w mrowisku kokon i po dwóch, trzech tygodniach wyłania się z niego motyl. Aby uniknąć zjedzenia przez mrówki, wykluwa się wcześnie rano, kiedy mrówki nie są jeszcze aktywne.
