Gatunki roślin ruderalnych są często określane jako chwasty. Jednak nie jest to dokładne, w porównaniu do chwastów, mogą nie być niepożądane. Chwasty to gatunki, które rosną wbrew naszej woli w środowisku, w którym produkujemy docelowe rośliny rolnicze i ograniczamy wzrost roślin uprawnych.
Ruderalne zbiorowiska roślinne to te, które zamieszkują siedliska, które zostały mocno naruszone przez działalność człowieka, a następnie opuszczone. Spotykane są na różnego rodzaju wysypiskach śmieci, wysypiskach, terenach z transportowanym materiałem, na nasypach kolejowych, a także w ruinach budynków i ich otoczeniu. Są to ogólnie znane rodzaje roślin pospolitych. W miejscach intensywnie deptanych rośnie docelowy rumianek bezpromieniowy. Po zakończeniu lub przerwaniu gospodarowania na gruntach ornych jako pierwsze pojawiają się komosy, łobodye, bieluż dziędzierzawa, ostrożen polny czy powój polny.
W bardziej suchych, nasłonecznionych miejscach o różnej ekspozycji najczęściej spotkamy bylicę, żmijowiec zwyczajny, łopian, tasznik pospolity czy wrotycz pospolity. Z kolei na siedliskach wilgotnych i przeważnie zasobnych w składniki odżywcze rosną pokrzywy, przytulia czepna, lepiężnik różowy czy bodziszek cuchnący. Nierodzime inwazyjne gatunki rdestowców i niecierpków również rozprzestrzeniają się wokół cieków wodnych w tych siedliskach.
Na łące w Doninie pojawiają się również bardziej ruderalne gatunki roślin, a ich występowanie będzie ich eliminowane. W ubiegłym roku notowano m.in. ostrożeń polny, pokrzywę i jaskier ostry. Aby powstrzymać występowanie tych gatunków, ważne jest stosowanie kosiarek z listwami, które tną łodygi roślin prosto i nie „przeżuwają” ich – co nie przeszkadza gatunkom ruderalnym i z czasem zdominują one łąkę.
