Zdjęcie przedstawia koszenie łąki w czerwcu pod nadzorem Dana Mikušíka z ViaNatura.
Częstotliwość koszenia zależy od rodzaju łąki i odżywienia gleby. Kwietne łąki i trawniki to różne roślinności łąkowe w przyrodzie, nawet jeśli mają ze sobą coś wspólnego. Zarówno trawnik, jak i kwietna łąka zależą od częstotliwości koszenia.
Z wielu powodów na zadeptane miejsca lepszy jest klasyczny trawnik, który zawiera wybrane gatunki traw, znoszący to obciążenie. Niezbyt dobrze się chodzi po kwietnej łące, a gdy się podepcze to się, gorzej kosi. Z reguły łąki kosimy dwa razy w roku, na terenach o uboższych glebach i tam, gdzie jest mniej opadów, wystarczy tylko raz w roku, przeciwnie, na pożywnych łąkach potrzeba więcej koszenia.
Początkowo wystarczy koszenie i usuwanie ściętego materiału raz lub dwa razy w roku. Oczywiście konieczne jest co najmniej jedno koszenie w roku. Termin zależy głównie od rodzaju łąki i wysokości ponad poziomem morza. Zwykle pierwsze koszenie odbywa się po „dokwitnięciu jastruna”. Drugie koszenie odbywa się zwykle jesienią, od września do października.
Jastrun właściwy (Leucanthemum vulgare Lam.) – gatunek rośliny należący do rodziny astrowatych.
Nigdy nie powinniśmy kosić wszystkiego na raz, bo wiele zwierząt straciłoby pożywienie i schronienie. Po koszeniu usuwamy całą pociętą biomasę. Jeśli zostawimy ją na gruncie, istnieje ryzyko nie tylko wzbogacenia gleby w azot, co skutkuje zmniejszeniem różnorodności gatunkowej łąki, ale założona masa uniemożliwi również dalszy wzrost roślin.