Nagłówek ten zasługuje na bardziej szczegółowe wyjaśnienie. Szereg naszych łąk podlega ochronie terytorialnej poprzez system obszarów specjalnie chronionych. Zgodnie z ustawą o ochronie przyrody i krajobrazu w Republice Czeskiej mamy ich kilka kategorii i możemy je podzielić na dwie podstawowe grupy, a mianowicie duże i małe.
Obszary wielkoobszarowe obejmują parki narodowe i obszary chronionego krajobrazu. Są to rozległe terytoria z zachowaną przyrodą. Z kolei obszary specjalnie chronione na małą skalę to w większości pojedyncze stanowiska, w których chronione są całe ekosystemy lub populacje poszczególnych gatunków. Dzielą się one na cztery podstawowe kategorie, a mianowicie: narodowe rezerwaty przyrody, narodowe pomniki przyrody, rezerwaty przyrody i pomniki przyrody. Słowo „narodowy” zawsze oznacza ochronę wyjątkowego zjawiska w skali całego naszego kraju, a tym samym wyższy stopień ochrony.
System obszarów chronionych chroni różne typy naszych łąk. Są to fragmenty naturalnych, takich jak wysokogórskie łąki alpejskie, stepy czy być może torfowiska. Równocześnie jednak ochronie podlegają sztucznie utrzymywane przez człowieka stanowiska łąkowe, na których dzięki sposobowi gospodarowania można zachować rzadkie gatunki lub ich zbiorowiska.
Alpejskie łąki są chronione w Karkonoskim Parku Narodowym. Ponadto można je znaleźć na przykład w Narodowym Rezerwacie Przyrody Praděd w obszarze chronionego krajobrazu Jesioniki. Jeśli chodzi o obszary chronionego krajobrazu, to są one bogate w rzadkie ekosystemy łąkowe, jak na przykład torfowiskowe łąki górskie w Górach Izerskich czy wręcz przeciwnie, kokality stepowe w Pálavie czy w Českým Středohoří. Prawdopodobnie najbardziej znaczące i zarazem najbardziej znane, czyli z punktu widzenia ochrony przyrody łąki kulturowe utworzone historycznie działalnością człowieka znajdują się w obszarze chronionego krajobrazu Białych Karpat. Miejscowości Čertoryje, Jazevčí czy Zahrady pod Hájem obfitują w wiele gatunków storczyków lądowych i innych rzadkich gatunków flory i bezkręgowców, a ich ręczne koszenie jest również lokalną tradycją kulturową.
