Pierwszym krokiem jest wybranie obszaru, z którego chcemy w przyszłości stworzyć kwietną łąkę. Ważne jest, aby wiedzieć, czy obszar jest słoneczny czy zacieniony, suchy czy podmokły. Na różnicę między poszczególnymi obszarami należy wziąć pod uwagę głównie przy doborze nasion, niezależnie od tego, czy jest to nasłoneczniony, suchy południowy stok, czy podmokły obszar doliny; ważne są również wysokość nad poziomem morza i rodzaj gleby – czy gleba jest zasadowa, kwaśna, piaszczysta czy gliniasta.
Nawet jeśli tę samą mieszankę wysiejemy w różnych miejscach, powstała łąka będzie wyglądała trochę inaczej. Generalnie jednak około połowy to trawy, druga połowa to zioła. Jeśli chcemy mieć tam więcej ziół, to lepiej, żeby gleba nie była nawożona i była raczej uboższa i bardziej sucha.
Kwietne łąki można siać przez cały rok. Jednak pod względem dostępności wilgoci lepiej wybrać wiosnę lub jesień. Może się zdarzyć, że po siewie nastąpi dłuższy okres suszy, wówczas założoną roślinność łąkową należy podlać, aby nie wyschły już wykiełkowane nasiona, wtedy cały proces trzeba by było powtórzyć.
W pierwszym roku po siewie, zamiast nasion gatunków łąkowych, wprowadza się zwykle „chwasty” (z pierwotnego zapasu nasion danego obszaru), zamiast nasion gatunków łąkowych, dlatego pierwsze koszenie „łąki” nie odbywa się bardzo nisko, wskazane jest koszenie około 10-15 cm nad ziemią, aby nie uszkodzić innych kiełkujących sadzonek. Dopiero stopniowo inne zasiane rośliny będą zdobywać grunt. Łąka powstaje długo. Możemy w ten sposób stworzyć podstawę kwitnącej łąki np. z 20 gatunków roślin i stopniowo dodawać do łąki kolejne gatunki, niektóre gatunki kiełkują dopiero po dwóch latach.