W jednym z moich poprzednich artykułów napisałem, że prawie wszystkie łąki na ziemiach czeskich powstały w wyniku działalności człowieka i rolnictwa. Proces ten jest odwracalny, co oznacza, że jeśli przestaniemy na tych terenach działać, hodować na nich zwierzęta czy ich kosić, łąki stosunkowo szybko znikną. Niedługo oznacza tutaj okres kilku lat, maksymalnie od jednej do dwóch dekad.
Łąki zaczynają najpierw zarastać drzewami inwazyjnymi, takimi jak brzozy, osiki czy klony.
W ciągu następnych dziesięcioleci zaczną pojawiać się gatunki, które można nazwać celowymi w danym siedlisku. Technicznie proces ten nazywa się sukcesją, a jego wynikiem jest tzw. stan kulminacyjny, czyli rodzaj optymalnego składu gatunkowego roślinności (drzewa, krzewy, zioła i trawy) opartego na naturalnych procesach i wpływach.
Co roku na łąki i pastwiska wylatują miliony nasion drzew z okolicznych drzewostanów.
Te nasiona kiełkują, ale po powtarzanym wypasaniu lub ścięciu młode drzewa znikają. Jeśli ustanie tu regularna uprawa, sadzonki zakorzenią się i las będzie się stopniowo rozrastał.
Podobnie zmienia się skład ziół na łące, chyba że jest ona koszona lub wypasana, ale podstawowy kierunek prowadzi do wspomnianego ekosystemu leśnego.