Osoby, które chcą wybrać się na kwitnące łąki w trójstyku Republika Czeska – Polska – Republika Federalna Niemiec oraz na transgraniczny obszar chroniony Gór Łużyckich i Żytawskich, mogą wybrać trasę, którą dla nich przygotowaliśmy. Idealny czas na taką wyprawę to koniec maja lub początek czerwca.
Przejdziemy następującą trasę o długości ok. 5,1 km: cmentarz w Mařeničky – dolina Antonínovo údolí – Mařenice – Kalwaria – zabytek przyrody Torfowisko Mařeničky – cmentarz w Mařeničky.
Zaczynamy przy cmentarzu w Mařeničky (50.7960442N, 14.6734967E) z dobrym parkowaniem.
Podążymy czerwonym szlakiem turystycznym do doliny Antonínovo údolí. Po drodze możemy zatrzymać się przy skalnej płaskorzeźbie Chrystusa i dalej podążać w pierwotnym kierunku. Przy skalnej kapliczce św. Antonina możemy wejść na łąkę po lewej stronie. Jeśli wybierzesz się tam pod koniec maja lub na początku czerwca, na pewno znajdziesz kukułkę szerokolistną, ale także inne gatunki roślin, które możesz zobaczyć, ale nie znasz ich nazw. Zalecamy korzystanie z aplikacji do identyfikacji roślin PlantNet.
Z doliny Antonínovo údolí pójdziemy niebieskim szlakiem turystycznym do Mařenice (jest tu kilka restauracji, więc istnieje możliwość odświeżenia się).
Pierwsza pisemna wzmianka o wsi Marzenic pochodzi z 1372 roku, ale już w XII wieku została założona. W 1372 roku należała do panów z Milsztejna i była wsią parafialną. Swoją czeską nazwę wieś otrzymała prawdopodobnie od kościoła św. Marii Magdaleny, który został wybudowany w latach 1699-1714 przez właścicielkę tutejszych dóbr, toskańską księżną Franciszkę Marię z zamku Zákupy. W drugiej połowie XIX wieku kościół został zmodyfikowany do obecnej pseudobarokowej formy. Za budynkiem kościoła znajduje się murowany łuk z malowidłami drogi krzyżowej z 1807 roku. Mařenice należały w tym czasie do majątku Zákupy.
W okresie I Republiki mieszkańcy byli w większości narodowości niemieckiej i prowadzili wiele zawodów i przedsiębiorstw.
Od Urzędu Gminy należy iść dalej żółtym szlakiem, aż dojdziemy do drogowskazu wskazującego na Kalwarię. Warto wspiąć się na wzgórze o wysokości 445 m, roztacza się z niego piękny widok na Góry Łużyckie. Tutaj również można znaleźć kilka ciekawych roślin, na które warto zwrócić uwagę.
Od Kalwarii pójdziemy żółtym szlakiem do drogowskazu Pod Botou, a stąd czerwonym szlakiem do zabytku przyrody Torfowisko Mařeničky.
Obszar chroniony został ogłoszony przez Zarząd Obszaru Chronionego Gór Łużyckich w dniu 1 marca 2004 r. Zarządza nim Agencja Ochrony Przyrody i Krajobrazu Republiki Czeskiej – Regionalne Miejsce Pracy Liberec. Zabytek przyrody zajmuje powierzchnię 5,83 ha. Pod względem hydrologicznym woda z torfowiska jest odprowadzana ciekiem wodnym do pobliskiej rzeki Svitávka (dorzecze Ploučnice). Na torfowisku występują m.in. např. brzoza omszona, brzoza brodawkowata, żurawina błotna, rosiczka okrągłolistna, wełnianka pochwowata, trzęślica modra, turzycy, pałka szerokolistna.
Należy zwrócić uwagę na wydzielone części łąki, gdzie prowadzone są badania nad wpływem różnych terminów i metod koszenia na rozwój ekosystemu łąkowego. Powierzchnie badawcze powstały dzięki realizacji projektu „Sustainable grassland management for biodiversity – Divergrass”, który został zrealizowany przez czesko-niemiecki zespół z Technical University of Dresden, Research Institute of Plant Production, v.v.i. Praga i Czeski Uniwersytet Rolniczy w Pradze. Na poletkach badano, jak koszenie (lub jego brak) w różnych okresach wpływa na skład gatunkowy łąki.
Z torfowiska jest już tylko krótki spacer z powrotem na cmentarz.
Dla inspiracji można zerknąć na dokumentację fotograficzną tej wycieczki.
